خواندن اين مطلب براي افرادي که جاسوس‌بودن گوگل و شدت خطر آن را براي کشورهايي مانند جموري اسلامي ايران نوعي "توهم توطئه" مي‌دانند و به آن بي‌اعتنا هستند توصیه می شود.
شهركي را در نظر بگيريد كه فقط يك فروشگاه براي تأمين نيازهاي مردم داشته باشد. صاحب اين فروشگاه از آنجا كه آدم زرنگي است، همه جور جنس در آن مي‌فروشد. از مايحتاج منزل تا روزنامه و وسائل برقي و لوازم‌التحرير و حتي در اين فروشگاه مكاني هم براي نگهداري كودكان و جايي براي استراحت والدين و گپ زدن آنها با هم تدارك ديده است.
صاحب فروشگاه از طريق مرور ليست كالاهايي كه مردم خريد مي‌كنند، به نيازهاي آنها و خانواده‌شان پي مي‌برد و براي‌شان برنامه‌ريزي مي‌كند. او يك نقشه از شهرك با مقياس 1:500 روي يكي از ديوارهاي فروشگاه نصب كرده و مراجعان علاقه‌مند معمولاً مكان منزل خود را روي آن بررسي مي‌كنند. صاحب فروشگاه بدون اينكه كلامي با آنان صحبت كند، به مرور زمان آدرس منزل آنها را ‌مي‌يابد.
مثال بارز اين مسأله را در محله‌هاي خودمان مي‌توانيم ببينيم. مغازه‌دارها اطلاعات جامعي در مورد اهل محل دارند. هركس اطلاعاتي در مورد كسي مي‌خواهد، از بقال محل مي‌پرسد!